مرحوم حاج غلامعلی محمدی و بانو اعظم عباسی
آقای غلامعلی محمدی فرزند مرحوم جواد درسال ۱۳۰۷ دربخش۶ تهران متولد شد. در حال حاضر در یکی از محله‌های قدیم تهران در حوالی میدان بهارستان ساکن می‌باشد. مرحوم پدرش به ساخت و ساز بنایی اشتغال داشته وکوچه بنّاها واقع در محدوده میدان خراسان یادگاری از قدمت سکونت خانواده آنان در این مناطق است. ازدوران نوجوانی در معیّت پدرش کاربنائی را آغاز کرده و بعد از فراگیری علوم وفنون این کار، بطور مستقل وارد بازار کار می‌شود. خانواده ایشان بخصوص پدربزرگش به نام استاد عباس محمدی در عهد خود به عنوان محقق و کارشناس آب و خاک شهرت داشته و یکی از استادان این علم بوده و در زمان قاجاریه بخصوص در زمان صدارت میرزا آغاسی که حفر قنوات و استخراج آب‌های زیر زمینی برای توسعه کشاورزی مورد توجه بیشتری قرار داشته خدمات ارزنده‌ای را برای کشاورزان بلوکات غار و پیشاپویه انجام داده است. وضمن کشف آب‌های زیرزمینی و استخراج آنها برای توسعه کشاورزی روستاهای منطقه، اقدام به ساخت آب انبار و حمام نیز نموده. در آن زمان رضاخان به پاس اینگونه خدمات نامبرده، یک دستگاه تلفن به ایشان هدیه نمود که عده‌ای از صاحب منصبان آن زمان به وی تبریک گفتند.
واقف هم به تاسی از اسلاف خیّر اندیش خود تمایل به انجام اعمال خیرخواهانه و ماندگار نموده تا ضمن جاودانه نمودن خدمات اسلاف و اجداد خویش، از خود هم باقیات و صالحات به جای گذاشته باشد. پس از مشوورت وراهنمایی با افراد اگاه وخیراندیش، از جمله آقای دکتر غلامعلی امیری وکیل پایه یک دادگستری تصمیم می‌گیرد که ملک پلاک ثبتی به شماره ۴۲۳ واقع در بازار، کوچه تکیه دولت را با ۵۰ باب مغازه احداثی در پلاک مذکور را وقف ارتقای سطح دانش بشری و اعتلای علمی کشور و کمک به دانشجویان مستعد وبی بضاعت نماید، این اقدام خدا پسندانه را به استناد دوفقره وقفنامه درسال ۱۳۷۰ و ۱۳۷۳ به انجام می‌رساند. پس از انجام این عمل خیرخواهانه امام جماعت یکی از مساجد تهران به ایشان اظهار نموده که چرا این امر خیر را برای فلان مسجد محله انجام ندادی؟
در پاسخ به ایشان فرمود که مسجد مورد نظر غالباً خالی از نماز گذار است ولی دانشگاه‌ها با کمبود فضاهای آموزشی و خوابگاهی مواجه می‌باشند. از طرفی دانشجویان شهرستانی درتهران از نظر جا و مکان با مشکلات فراوانی مواجه می‌باشند که پرداختن به این امر مقدس هم ثواب کمتری از احداث مسجد نخواهد داشت.
نیت خیر این خیراندیش مستدام و ثواب این امر خیر، ره توشعه آخرت ایشان گردد.
