شهر دانش، دانشگاه کارآفرین، سبز و هوشمند: نمونه های عملی از دانشگاه اخلاق مدار
ارایه مقاله مربوط به شهر دانش در همایش ملی دانشگاه اخلاق مدار
همایش ملی"دانشگاه اخلاق مدار" توسط توسعه آموزشهای فرهنگی و اجتماعی معاونت فرهنگی دانشگاه تهران در تاریخ ۲۰ و ۲۱ آذر برگزار شد. یکی از مقالهها مربوط به طرح شهر دانش بوده است که توسط سرپرست طرح شهر دانش و ریاست سازمان جناب دکتر علی محقر و همکاران (آقای دکتر روح اله قاسمی و خانم دکتر بهاره ماه بانوئی) بصورت سخنرانی ارایه شده است. عنوان این مقاله «شهر دانش، دانشگاه کارآفرین، سبز و هوشمند: نمونهای عملی از دانشگاه اخلاق مدار (مورد مطالعه: طرح شهر دانش دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران)» بود که چکیده آن به شرح زیر است:
هدف این مقاله بررسی طرح شهر دانش دو دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران بهعنوان نمونهای عملی و همهجانبه از حرکت به سمت دانشگاه اخلاق مدار است.
طرح ساماندهی و توسعه دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران ابتدا در سال ۱۳۸۲ باهدف افزایش کمی سرانه فضای آموزشی و پژوهشی دو دانشگاه تصویب شد و با کمک تأمین منابع مالی اولیه تا حد زیادی به هدف اولیه خود نائل شد، اما از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ روند کندی را پیش گرفت و از سال ۱۳۹۳ باهدف توسعه فضاهای آموزشی، پژوهشی و فناوری و تأکید بر همکاری متقابل میان شهر و دانشگاه در راستای ایجاد دانشگاهی کارآفرین، سبز و هوشمند دوباره احیا شد و از سال ۱۳۹۴ با ایده جدید ایجاد شهر دانش روح تازه ای گرفت و با شتاب هر چه بیشتر در حال پیگیری است. اجرای این طرح به نوعی مسئولیتپذیری دو دانشگاه نسبت به جامعه را نشان میدهد. درواقع از امکانات ایجادشده با کمک این طرح جهت هویت بخشی به کلانشهر تهران بهعنوان شهر دانش بهره گرفته میشود.
استراتژی این طرح دستیابی به توسعه پایدار در ابعاد مختلف اجتماعی، زیستمحیطی و اقتصادی است که دربردارندهی گذار از جامعه صنعتی به جامعه دانش بنیان، افزایش و ارتقای سطح استانداردها در زمینه¬های آموزش، پژوهش و ضرورت رساندن دانشگاهها به سطح مطلوبی از استانداردهای جهانی است. از دیگر اهداف این طرح، تأمین نیاز جامعه به نیروی انسانی کارآمد و کارآفرین، ایجاد فضای کارآفرینی جهت قرار گرفتن دانش بهعنوان مهمترین منبع تولید ثروت، ایجاد اشتغال پایدار دانش بنیان با هزینه تمام شده کمتر از اشتغال زایی در بخش صنعت، و بازنگری در مراکز علمی و پژوهشی بر اساس نیازهای جامعه است.
با ایجاد شرکتهای دانشبنیان در فضای جدید، حلقه کمرنگ ارتباط صنعت و دانشگاه که در کشور وضعیت چندان درخشانی ندارد، توسط این طرح تقویت میگردد. همچنین با گسترش این شرکتها کارآفرینی و اشتغال افزایش مییابد و فرصتهای بیشتری برای جذب، حفظ و نگهداشت نخبگان از میان دانشآموختگان دانشجویان، و اعضای هیئتعلمی به وجود میآورد. بهعلاوه، تعامل اساتید و دانشجویان در این بستر جدید با گسترش همکاریهای علمی، تحقیقاتی و تجاری بازتعریف میشود و توجه به مسئله محوری از طریق شرکتهای دانشبنیان، به کاهش و حذف تخلفات علمی بهویژه در نگارش مقالات غیر اثربخش و غیرکاربردی کمک میکند. همچنین، دادن فرصت به دانشجویان و اعضای هیئتعلمی برای ثبت ایدهها و مالکیت فکریشان نیز در قالب ایجاد شرکتهای دانشبنیان در طرح، نیز نمود دیگری از احیای حقوق مالکان فکری است که از مصادیق اخلاقمداری در دانشگاه است. امید است این طرح بتواند الگوی مناسبی برای نقشآفرینی دانشگاه در تعالی اخلاق در جامعه اسلامی ایران باشد.