مرحومه بانو عطیه کسروی

بانوعطیه کسروی فرزند صادق درسال ۱۲۹۶ دریکی از محلات قدیمی تهران در حوالی سید نصرالدین پابه عرصه حیات گذاشت. پدرش مرحوم صادق کسروی از کارمندان وزارت دارایی بود خانم کسروی بعد از اتمام تحصیلات، شغل شریف معلمی را که شغل انبیاست برگزید و شمع وجود خویش راروشنی بخش راه هدایت نو نهالان کشور نمود و دراین راه عاشقانه تلاش ورزید. تا سال ۱۳۵۸ درمدارس تهران به امر تعلیم و تربیت فرزندان این مرز و بوم اشتغال داشت.
خانم کسروی که همواره دل درسودای تعلیم و تربیت سپرده، وجود خویش را با زمزمه درس و کتاب گرمی می‌بخشید همواره مایل بود که آوای خوش تربیت در کانون زندگیش مترنم و طنین انداز باشد. لذا بعد از وفات شوهرش تصمیم گرفت که حاصل تلاش سالهای عمر خویش را صرف روشن نگهداشتن چراغ تعلیم و تربیت نماید و خانه خود را برای ایجاد مدرسه، وقف آموزش و پرورش نماید تا همواره آوای دلنشین آموزش نونهالان از فضای خانه‌اش شنیده شود. ولی وراث مرحوم شوهرش، سهم الارث خود از خانه به جای مانده را مطالبه کردند ودر نتیجه خانه مسکونی به دوقسمت تقسیم گردید. سهم تخصیصی این بانوی با فضیلیت تکافوی ایجاد مدرسه را ننمود و آرزویش تحقق نیافت. آنگاه تصمیم گرفت که محل مذکور را منحصراً برای اهداف علمی آموزشی و پژوهشی وقف دانشگاه تهران نماید و این امر خیر را درسال ۱۳۷۷ جامه عمل پوشاند. سرانجام این بانوی با فضیلت در تاریخ بیست ویکم بهمن ماه ۱۳۸۴ دار فانی را وداع وبه دیار باقی شتافت.

روحش شاد ونیت خیرش مستدام باد.